προσεξηπειρώ

-όω, Α

(κυρίως για ποταμούς, στο στόμιο τών οποίων έχει συσσωρευθεί ιλύς) μεταβάλλω σε ήπειρο, σε ξηρά επί πλέον («τοῡ Νείλου προσεξηπειροῡντος ἀεὶ τὴν θάλατταν τῇ προσχώσει», Στράβ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < προσ-* + ἐξηπειρῶ «μεταβάλλω σε ξηρά»].